പുറത്തു മഴ തകര്‍ത്തു പെയ്യുന്നു .......എന്തൊക്കെയോ ഓര്‍ത്തു പുലമ്പുന്നു ഉള്ളം ..........സമനില തെറ്റിയപോലെ ഏകയായി ഇവിടെ ചിന്തകളുടെ വല നെയ്യുമ്പോഴും മനസ് പലയിടത്തും തട്ടിയും മുട്ടിയും വീഴുന്നു......മനസ് ചുടുപിടിക്കുമ്പോ കരയുന്നത് കൊണ്ടാണോ കണ്ണുനീരിനു ഇത്രയും ചുട്‌............മനസ് തണുത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ കരയാന്‍ പറ്റുവോ......പറ്റിയെങ്കില്‍ തന്നെ ആ കണ്ണുനീരു തണുപ്പായിരിക്കുമോ .......എനിക്കറിയില്ലാ ....കാരണം ഞാന്‍ കരഞ്ഞപ്പോള്‍ എല്ലാം എന്റെ ഹൃദയം ചുടുപിടിച്ചിരുന്നു.......ഹൃദയം തണുത്ത് ശാന്തമായിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരിക്കലും എനിക്ക് കരയണമെന്നു തോന്നിയിട്ടില്ല.....ഞാന്‍ കരഞ്ഞു എപ്പഴും .......ചിലപ്പോള്‍ ദുഃഖം കൊണ്ട് അല്ലെങ്കില്‍ സന്തോഷം കൊണ്ട്......... എന്റെ കണ്ണ് നീരിന്റെ സ്ഥായി ഭാവം ഒന്ന് തന്നെ ആയിരുന്നു.......ആ കണ്ണുനീരെന്നെ എപ്പഴും പൊള്ളിച്ചു........എങ്കിലും എനിക്ക് കരയുന്നത് ഇഷ്ടമായിരുന്നു..........സ്വയം വേദനിപ്പിക്കുന്നതും..........ആ വേദനയില്‍ പിടയുന്നതും..........എന്റെ കണ്ണുനീരില് മുങ്ങി മരിക്കാന്‍ ........പക്ഷെ കണ്ണിരില്‍ ചാടിയാല്‍ മുങ്ങിപോകുമോ അതോ....... കണ്ണുനീരില് മുങ്ങിയാല്‍ മരിക്കുമോ......ഒഴുക്കുന്ന കണ്ണുനീരെല്ലാം സ്വരുപിച്ചു ......പിന്നെ അതില്‍ വീണു ഒരു മരണം.....എന്ത് രസായിരിക്കും........ഒരു സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ കൈകാലിട്ടടിച്ചു........ശ്വാസം നിലക്കുന്നവരെ എന്റെ തന്നെ കണ്ണ് നീരില്‍ മുങ്ങി ......ദൈവം മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചപ്പോള്‍ എന്തിനാ എല്ലാര്ക്കും കണ്ണുനീരിനെയും കൂടെ കൊടുത്തത് ..........എനിക്ക് മാത്രം തന്നുകൂടായിരുന്നോ ? പലപ്പോഴും ഞാന്‍ ഈ ചോദ്യം എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെ വരുമ്പോ സ്വയം ചോദിച്ചതാണ്........ദൈവത്തോടും ചോദിച്ചതാണ്.....ദേഷ്യത്തോടെ........ഒരുപാടു പരിഭവത്തോടെ.........പിണക്കത്തോടെ........ എനിക്ക് മാത്രമായി തരാതെ .........എല്ലാര്ക്കും കൊടുത്തത് എന്റെ അവകാശമായിരുന്നു .........എല്ലാര്ക്കും ചേര്‍ത്ത് പങ്കിടേണ്ടി വന്നത് എന്റെ ....എന്റെ മാത്രം നിധിയായിരുന്നു .......... എനിക്ക് സ്വകാര്യമായി തരേണ്ടതല്ലേ .......പക്ഷെ .......എനിക്കു മാത്രമായി കിട്ടിയിലല്ലോ ..... ദേഷ്യമാണ് എനിക്ക്........കരയുന്ന എല്ലാവരോടും.......എനിക്ക് മാത്രമായി അനുഭവിക്കാന്‍ തരാത്ത ..........എല്ലാവരോടും.......എല്ലാം എനിക്ക് മാത്രം വേണം എന്നുള്ള....എന്റെ പോസ്സീസ്സിവേനെസ്സ്.......സ്വാര്‍ത്ഥത........... എനിക്ക് മാത്രം അവകാശമായ കണ്ണ് നിറയാനുള്ള അവകാശം...എല്ലാര്‍ക്കുമായി ചിതറി പോയതിലുള്ള അമര്‍ഷം എല്ലാം എന്റെ ഉള്ളില്‍ തീ പോലെ ജ്വലിക്കുന്നു .........എനിക്ക് കരയണം......എല്ലാം മറക്കാന്‍ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തു കരയണം.......
