Monday, October 22, 2012

nirangal.......some are fadded

I have dreamed in my life, dreams that have stayed with me ever after, and changed my ideas; they have gone through and through me, like wine through water, and altered the color of my mind

എല്ലാംനിശബ്ദമായി  ഇപ്പൊള്‍.........വല്ലാത്ത ഒരു ശാന്തത ......വല്ലാതെ പേടിപ്പിക്കുന്നു ഇതും .......എന്തോ സംഭാവിക്കാവുന്നതുപോലെ ഒരു തോന്നല്‍....പക്ഷെ എന്താണ് എനിക്ക് വേണ്ടി ഇനിയും കരുതിയിരിക്കുന്നത്.....എല്ലാം ഒരു അത്ഭുതം  പോലെ തന്നില്ലേ  .......ഇനിയും വേണോ ഇത്തരത്തിലുള്ള അത്ഭുതങ്ങള്‍ ജീവിതത്തില്‍....താങ്ങാന്‍ വയ്യ ഇനിയും.............എന്നുംഎന്തൊക്കെയോ  നടന്നിരുന്നു ജീവിതത്തില്‍............അതുകൊണ്ടാണല്ലോ  ജീവിതത്തെ ജീവിതംഎന്ന്പറയുന്നതെന്ന്ആരോ പറയുന്നപോലെ ...... ശരിയാണ്.....ഓര്‍ക്കാനായി ഒന്നും നടന്നില്ലെങ്കില്എന്ത് ജീവിതം....നിറങ്ങള്‍ വേണ്ടേജീവിതത്തിനു........നിറങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു ചിത്രം പോലെ ജീവിതത്തെ ആര്‍ക്കും സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയില്ല......എനിക്കും....സന്തോഷമോ  ദുഃഖമോ എന്തും ആയിക്കോട്ടെ....എനിക്കുംവേണം അല്പംനിറങ്ങള്‍.......എന്നെകിലും തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോ.......ഓര്‍മകളില്‍‍ പറ്റിയിരിക്കുന്ന മാറാലകള്‍ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കുന്നേരം  കുറച്ചു നിറങ്ങള്‍ തെളിഞ്ഞു വരുന്നത് കാണുമ്പോ സന്തോഷം തോന്നും ......ദുഃഖത്തിലും  അല്പംസന്തോഷം ലഭിക്കുമെങ്കില്.... .......‍ എന്തിനു വേണ്ടെന്നു വെക്കുന്നു എന്നാ ഉപദേശം മനസിന്റെ ആശ്വാസമാകുന്നു .....എന്നും ലഭിച്ച നിറങ്ങള്‍  ജീവിതത്തിന്റെ  കാന്‍വാസില്‍ വികൃതികുട്ടിയെപ്പോലെ തേച്ചു കൈകൊട്ടി ചിരിക്കുമ്പോ ഞാന് എന്നോടുതന്നെ ‍ ദേഷ്യപ്പെട്ടിരുന്നു ...ഇപ്പോഴും അറിയാതെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നു .......എന്തിനെന്നു അറിയാത്ത ദേഷ്യം ......... ഇതൊക്കെയാണ് എന്റെ ജീവിതത്തില്നിറങ്ങള്‍ വാരി ചൊരിയുന്നതെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും അറിയാത്ത രീതിയില്‍ എന്നോടുതന്നെ  തോന്നുന്ന ദേഷ്യം  .......ഒന്ന്സത്യമാണ്,  ഒടുവില്‍  മഹത്തായ ഒരു സൃഷ്ടി അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു പാഴായ സൃഷ്ടി  ........എല്ലാരുടെയും ജീവിതം ഇത്തരത്തിലാവും ..........  ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത ചവറുകൂനയില്‍ കത്തിയമരുന്ന അല്ലെങ്കില്‍ ‍ എവിടെയെങ്കിലും ...ആര്‍ക്കെങ്കിലും  അലങ്കാരമാകുന്ന  ഒരു ചിത്രം.......ഇതല്ലേ ജീവിതവും.....കിടക്കട്ടെ കുറച്ചു നിറങ്ങള്‍ ജീവിതത്തില്‍.....ഓരോ ദിവസങ്ങളിലും ജീവിതത്തിനും നിറങ്ങള്‍ കൂടട്ടേ ......ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാതെ ഞാനും നിറങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മൂടട്ടെ ......എന്നെ തന്നേ.....ആരും അറിയാത്ത പോലെ.....ആര്‍ക്കും സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിയാത്തപോലെ .......തീര്‍ത്തും  വ്യത്യസ്തമായഞാനെന്ന ചിത്രം .......‍ പാഴ്സൃഷ്ടി ആകുമോ അതോ വിലയുള്ള  സൃഷ്ടി ആയിതീരുമോ  എന്ന്കാലം തീരുമാനിക്കും .......  കാലം എന്ന  വിധികര്‍ത്താവിന് സമര്‍പ്പിക്കുന്നു    ....എന്റെ ജീവിതമാകുന്ന ഞാനെന്ന ചിത്രം .......ചിലപ്പോ ചവറുകൂനയില്‍....അല്ലെകില്‍....എവിടെയോ......എന്നാലും  ഞാന്‍ നിറം കൊടുത്തഎന്റെ ജീവിത ചിത്രം ...... കുത്തിവരച്ചു.....പിന്നെ  കുറച്ചു നിറങ്ങള്‍ കോരിയൊഴിച്ച  എന്റെ ചിത്രം ....എനിക്കത്  വിലയേറിയതാണ്എന്നും....എപ്പഴും.....എന്നും കുത്തി വരയ്ക്കുന്നു......അതില്‍ ഭംഗി വരുത്താനെന്നപോലെ കുറെ നിറങ്ങളും എന്നിട്ട് കുസൃതിയായ  ഒരു കുരുന്നിനെപോലെ  എന്തോ ചെയ്തു തീര്‍ത്ത  സംതൃപ്തിപോലെ......  പിന്നെയും നിറങ്ങള്‍ കോരി ഒഴിച്ചും ചിരിച്ചും ......പിന്നെ എപ്പഴെങ്കിലും കുറെ നാള്‍ കഴിഞ്ഞു...ചിലപ്പോ വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഏറെകഴിഞ്ഞു.......ജീവിത സായാഹ്നത്തില്‍...........  മറന്നു തുടങ്ങിയ ...മാറാലകള്‍ പറ്റിയ....... കുറച്ചു നിറങ്ങളില്‍ അവ്യക്തമായ കുറച്ചൊക്കെ തെളിഞ്ഞ  എന്റെ ചിത്രവും ......
                 

Tuesday, October 9, 2012

silence......my companion

Everything has its wonders, even darkness and silence, and I learn, whatever state I may be in, therein to be content.

 
നിശബ്ദത......ഇപ്പൊ ഇതാണ് എന്റെ ഇഷ്ട സഖി .......എന്റെ സ്ഥായി ഭാവവും ...എപ്പോഴും ‍ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണമെന്ന് ഇവള്‍  ആഗ്രഹിക്കുന്നപോലെ .....അതോ ഞാനാണോ അങ്ങനെ ഒരാഗ്രഹം സ്വകാര്യ നിമിഷങ്ങളില്‍ പങ്കുവെച്ചത്.....എന്തായാലും ഇപ്പൊ ഇവള്‍......ഈ നിശബ്ദത   എന്നോടൊപ്പം  ഉണ്ട്.......മനസ് നിശബ്ദമാകുമ്പോ വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം....അലകളില്ലാത്ത കടലുപോലെ......തെന്നല്‍ തഴുകാത്ത  പ്രകൃതി പോലെ.......മേഘങ്ങളില്ലാത്ത ആകാശംപോലെ.......ചിന്തകളില്ലാത്ത മനസുപോലെ....വല്ലാത്ത നിശബ്ദത.......ഞാന്‍ നിശബ്ദമാക്കുകയായിരുന്നു ......എന്നെ തന്നെ.....നിര്‍വികാരിയായി  ലക്ഷ്യം ഇല്ലാതെ നടക്കുമ്പോ ഭ്രാന്തമായ സന്തോഷം .....മനസിന്‌ താളം തെറ്റുകയാണോ......മയക്കങ്ങങ്ങളില്‍  ഇപ്പോഴും ഒരേ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍.......എവിടെക്കോ വീഴുന്നപോലെ ......ഞെട്ടി ഉണരുമ്പോ അവള്‍ കൂടെ ഉണ്ട്....എന്റെ നിശബ്ദത.....എല്ലാം ശാന്തമായതുപോലെ.....വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു നോക്കാന്‍ വല്ലാതെ പേടിക്കുന്നപോലെ......ഇരുട്ടത്ത്‌  ഒളിക്കാന്‍ ആരോ പറയുന്നപോലെ..... അവളും ......നിശബ്ദമായി ........അതിലേറെ  സ്വകാര്യമായി     കാതില്‍......അവന്റെ ലോലമായ  വിളി കേള്‍ക്കണമെങ്കില്‍ എല്ലാം ശാന്തമായിരിക്കണമെന്നു ‍ എന്നെ ഉപദേശിക്കുന്നു  എപ്പോഴും....ഓരോ  ശബ്ദം കേള്‍ക്കുമ്പോഴോക്കെയും ദേഷ്യം വരുന്നു വല്ലാതെ....തടഞ്ഞുനിര്‍ത്താന്‍ പറ്റാത്ത ദേഷ്യം.....കാര്‍മേഘം ഉരുണ്ടു കൂടുന്നത് കാണുമ്പോ ആകാശത്തിനോട് ദേഷ്യം.....കാറ്റിന്റെ ശബ്ദം..........
കേള്‍ക്കുമ്പോ എന്നില്‍ അതിന്റെ സാനിധ്യം   അറിയുമ്പോള്‍  ......പ്രകൃതിയോടു വല്ലാത്ത ദേഷ്യം ......ശബ്ദമുണ്ടാക്കി എന്നോടടുക്കുന്ന തിരമാലകളെ കാണുമ്പോ കടലിനോടു ദേഷ്യം .....ആരൊക്കെയോ പറയുന്നു എന്റെ മനസിന്റെ താളം  തെറ്റിയെന്നു .....തോന്നുന്നുവോ നിനക്കും......ഇല്ല...നീ മാത്രം എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തരുത്  ......നിനക്കറിയാം...ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ആയതു എങ്ങനെയെന്ന്..... നിശബ്ദത എന്റെ സഖി ആയതെങ്ങനെ എന്ന് നിനക്ക്.....നിനക്ക് മാത്രം അറിയാം .............ഞാന്‍ നിന്റെ സഖിത്വം  മാത്രേ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ എന്നും .............ഹൃദയത്തെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ കരയാന് ശീലിപ്പിച്ചു നീപോയതിനു ശേഷം   .......അതും തേങ്ങുന്നുണ്ട് ......നിശബ്ദമായി........പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഈ  നിശബ്ദത......ഞാന്‍ അതിനെയും അത് എന്നെയും പിരിയാന്‍ പറ്റാത്തപോലെ .......ചിലപ്പോഴെങ്കിലും ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവളില്ലാതെ.......വേണ്ടാ...പറ്റില്ല ഇനി എനിക്ക്..........ഈ നിശബ്ധത ഇല്ലാതെ.....ഇത്.....ഇതുമാത്രമാണല്ലോ  ഒടുവിലത്തെ സത്യവും ......സമയത്തിന്  മുന്‍പേ ഇതെന്റെ  സഖിയായെന്നു മാത്രം.......‍ നഷ്ടമായ ശരീരത്തെ ഞാന്‍ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന  നില്‍ക്കുന്ന പോലെ.....നിശബ്ദം ........ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിതുകുന്ന അവളെ നോക്കി ഞാനും ശബ്ദം ഒട്ടും കേള്‍പ്പിക്കാതെ.......വെറുതെ ചിരിച്ചു ..........അപ്പോഴും എവിടെയൊക്കെയോ ശബ്ദങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ണ്ടായിരുന്നു.......തേങ്ങലും.....