Tuesday, October 9, 2012

silence......my companion

Everything has its wonders, even darkness and silence, and I learn, whatever state I may be in, therein to be content.

 
നിശബ്ദത......ഇപ്പൊ ഇതാണ് എന്റെ ഇഷ്ട സഖി .......എന്റെ സ്ഥായി ഭാവവും ...എപ്പോഴും ‍ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണമെന്ന് ഇവള്‍  ആഗ്രഹിക്കുന്നപോലെ .....അതോ ഞാനാണോ അങ്ങനെ ഒരാഗ്രഹം സ്വകാര്യ നിമിഷങ്ങളില്‍ പങ്കുവെച്ചത്.....എന്തായാലും ഇപ്പൊ ഇവള്‍......ഈ നിശബ്ദത   എന്നോടൊപ്പം  ഉണ്ട്.......മനസ് നിശബ്ദമാകുമ്പോ വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം....അലകളില്ലാത്ത കടലുപോലെ......തെന്നല്‍ തഴുകാത്ത  പ്രകൃതി പോലെ.......മേഘങ്ങളില്ലാത്ത ആകാശംപോലെ.......ചിന്തകളില്ലാത്ത മനസുപോലെ....വല്ലാത്ത നിശബ്ദത.......ഞാന്‍ നിശബ്ദമാക്കുകയായിരുന്നു ......എന്നെ തന്നെ.....നിര്‍വികാരിയായി  ലക്ഷ്യം ഇല്ലാതെ നടക്കുമ്പോ ഭ്രാന്തമായ സന്തോഷം .....മനസിന്‌ താളം തെറ്റുകയാണോ......മയക്കങ്ങങ്ങളില്‍  ഇപ്പോഴും ഒരേ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍.......എവിടെക്കോ വീഴുന്നപോലെ ......ഞെട്ടി ഉണരുമ്പോ അവള്‍ കൂടെ ഉണ്ട്....എന്റെ നിശബ്ദത.....എല്ലാം ശാന്തമായതുപോലെ.....വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു നോക്കാന്‍ വല്ലാതെ പേടിക്കുന്നപോലെ......ഇരുട്ടത്ത്‌  ഒളിക്കാന്‍ ആരോ പറയുന്നപോലെ..... അവളും ......നിശബ്ദമായി ........അതിലേറെ  സ്വകാര്യമായി     കാതില്‍......അവന്റെ ലോലമായ  വിളി കേള്‍ക്കണമെങ്കില്‍ എല്ലാം ശാന്തമായിരിക്കണമെന്നു ‍ എന്നെ ഉപദേശിക്കുന്നു  എപ്പോഴും....ഓരോ  ശബ്ദം കേള്‍ക്കുമ്പോഴോക്കെയും ദേഷ്യം വരുന്നു വല്ലാതെ....തടഞ്ഞുനിര്‍ത്താന്‍ പറ്റാത്ത ദേഷ്യം.....കാര്‍മേഘം ഉരുണ്ടു കൂടുന്നത് കാണുമ്പോ ആകാശത്തിനോട് ദേഷ്യം.....കാറ്റിന്റെ ശബ്ദം..........
കേള്‍ക്കുമ്പോ എന്നില്‍ അതിന്റെ സാനിധ്യം   അറിയുമ്പോള്‍  ......പ്രകൃതിയോടു വല്ലാത്ത ദേഷ്യം ......ശബ്ദമുണ്ടാക്കി എന്നോടടുക്കുന്ന തിരമാലകളെ കാണുമ്പോ കടലിനോടു ദേഷ്യം .....ആരൊക്കെയോ പറയുന്നു എന്റെ മനസിന്റെ താളം  തെറ്റിയെന്നു .....തോന്നുന്നുവോ നിനക്കും......ഇല്ല...നീ മാത്രം എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തരുത്  ......നിനക്കറിയാം...ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ആയതു എങ്ങനെയെന്ന്..... നിശബ്ദത എന്റെ സഖി ആയതെങ്ങനെ എന്ന് നിനക്ക്.....നിനക്ക് മാത്രം അറിയാം .............ഞാന്‍ നിന്റെ സഖിത്വം  മാത്രേ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ എന്നും .............ഹൃദയത്തെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ കരയാന് ശീലിപ്പിച്ചു നീപോയതിനു ശേഷം   .......അതും തേങ്ങുന്നുണ്ട് ......നിശബ്ദമായി........പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഈ  നിശബ്ദത......ഞാന്‍ അതിനെയും അത് എന്നെയും പിരിയാന്‍ പറ്റാത്തപോലെ .......ചിലപ്പോഴെങ്കിലും ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവളില്ലാതെ.......വേണ്ടാ...പറ്റില്ല ഇനി എനിക്ക്..........ഈ നിശബ്ധത ഇല്ലാതെ.....ഇത്.....ഇതുമാത്രമാണല്ലോ  ഒടുവിലത്തെ സത്യവും ......സമയത്തിന്  മുന്‍പേ ഇതെന്റെ  സഖിയായെന്നു മാത്രം.......‍ നഷ്ടമായ ശരീരത്തെ ഞാന്‍ തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന  നില്‍ക്കുന്ന പോലെ.....നിശബ്ദം ........ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിതുകുന്ന അവളെ നോക്കി ഞാനും ശബ്ദം ഒട്ടും കേള്‍പ്പിക്കാതെ.......വെറുതെ ചിരിച്ചു ..........അപ്പോഴും എവിടെയൊക്കെയോ ശബ്ദങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ണ്ടായിരുന്നു.......തേങ്ങലും.....










  

No comments:

Post a Comment