Sunday, November 3, 2013

വെറുതെ കുറച്ചു നേരം ........for a while.....with me

കുറെ നാളായി ഈ വഴിയെ ഒന്ന് നടക്കാൻ തോന്നിയിട്ട്........ഇവിടെ എനിക്ക്  അദൃശ്യമായി തണൽ  തന്നിരുന്ന എന്തോ ഇല്ലാത്തപോലെ.......ചിന്തകളിൽ പറന്നു പറന്നു തളരുമ്പോൾ ചേക്കേറാൻ ഉണ്ടാകേണ്ട എന്തോ ഒന്ന് ഇല്ലാത്തപോലെ.......വല്ലാത്ത ശൂന്യത .......ഈ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ  വെയിൽ  താങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല......ആഗോള താപനം എന്നെയും വെറുതെ വിടുന്നില്ലല്ലോ......എന്റെ ഉള്ളിൽ അഗ്നിപർവതം  തിളച്ചു മറിയുന്നതിന്റെ ചൂട്.........തണൽ  തിരയുന്ന കണ്ണിനെയും മനസിനെയും ബുദ്ധി ശാസിക്കുന്നു.......ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ജീവിക്കാൻ ബുദ്ധി എത്രയോ തവണ ബുദ്ധി ഉപദേശിച്ചതാണ്........എന്റെ ഹൃദയം....അതിന്റെ കൂട്ടുകൂടി എന്തിനെയോ എപ്പഴും തിരയുന്ന എന്റെ നേത്രങ്ങൾ.......എല്ലായിപ്പോഴും തെരയുന്ന ഒരേ ഒരു തണൽ.........വഴക്കിട്ടെങ്കിലും കണ്ടോണ്ടിരിക്കാൻ തോന്നുന്ന എന്തോ ഒന്ന്.......ഇല്ലാതെ ആകുമ്പോൾ അതില്ലാതെ  ഒരു മാത്രപോലും പറ്റില്ല എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന്......ചില സൌഹൃദങ്ങൾ  അങ്ങനെ അല്ലെ.......വേണ്ട എന്ന് നൂറു വട്ടം മനസിനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിക്കും ...പിന്നെ എത്രയോ  വട്ടം പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിച്ചു കടയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന കുഞ്ഞു പറഞ്ഞതൊന്നും ഓർമിക്കാതെ   മിട്ടായിക്കുവേണ്ടി വാശിപിടിച്ചു   കരയുന്നപോലെ.....ഞാനും...... പിന്നെയും കണ്ണ് തിരയുന്നത് ആ തണലിനെ മാത്രം...... വാശിപിടിച്ചു.......അവിടെനിന്നും മാറുവാൻ കൂട്ടാക്കാതെ........കരയുന്ന......ഏങ്ങലടിച്ചു ......ജീവിക്കുവാൻ ഒരു ലക്‌ഷ്യം മാത്രം ആകുന്ന നിമിഷം........ആരെയും കൂടുതൽ ഇഷ്ടപ്പെടരുത്......ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഈ ഇഷ്ടതിനോപ്പം വേദന മറക്കുവാനും കൂടെ പഠിച്ചിരിക്കണം.....ഇഷ്ടം തെരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ......അതിനോടൊപ്പം  വെറുതെ കിട്ടുന്ന വേദന.....അതാകും പിന്നെ ജീവിതത്തിൽ പലപ്പോഴും കൂട്ട് .......ഇപ്പൊ ആ വേദന എന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണ്‌...... അതിനോടൊപ്പം ആണ് ഇപ്പൊ ഞാൻ ........ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നതും .....പിന്നെ ........ഒറ്റക്കാകുമ്പോൾ അതുവരെ വല്ലപ്പോഴും  പോസ്സെസ്സിവേനെസ്സ് കാണിച്ചിരുന്ന വേദന പിന്നെ എന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു .......തിരഞ്ഞു തിരഞ്ഞു മടുക്കുമ്പോൾ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഈ വേദനക്കറിയാമോ എന്റെ വേദന ........നീറ്റൽ .......     നിർത്താതെ ഒഴുകുന്ന ചോരയിൽ വേദന മറക്കാനെന്നവണ്ണം  വ ച്ചു കെട്ടി ......എല്ലാം ഉള്ളിൽ  ഒതുക്കി  നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ.......ഈ വഴിയിലും എന്റെ ചോരപ്പാടുകൾ വീഴുന്നതറിയാതെ  മുന്നോട്ടു നോക്കി ....ആരെയോ ....എന്തിനെയോ ....പിന്നെ എന്റെ തണലിനെയും തിരഞ്ഞു .......പിറകിലേക്ക് നോക്കാതെ ഞാനും....... ക്ഷമിക്കു .....എന്റെ മനസ് കുറച്ചു ശാന്തമായി .......വേദന എവിടെക്കോ വഴിമാറി......വീണ്ടും പോസ്സെസ്സിവേനെസ്സ് കാണിക്കുമോ......വേണ്ട എന്നെ വിട്ടേക്കു ....ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ.......ഇഷ്ടവും അതോടൊപ്പം കിട്ടുന്ന വേദനയും എനിക്ക് വേണ്ട.......ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ.....ഈ ഭുമിയുടെ  ഭംഗി കണ്ടു അൽപനേരം ഇവിടെ ഇരിക്കട്ടെ......ഒന്നും സ്വന്തമാക്കാതെ...... ഇവിടെ അൽപനേരം......ഇഷ്ടവും വേദനയുമില്ലാതെ ........
              

No comments:

Post a Comment