nanni.....നന്ദി

വീണ്ടുമൊരു സൌഹൃദതണൽ  മനസു താങ്ങുമോ...... ക്ഷണിക്കാത്ത  അഥിതിയായി......ഒരുപാടു സ്നേഹവും....  ഇഷ്ടവും പേറി വീണ്ടും ഈ വഴി എന്റെ  തോഴനായി..... ......ശേഷിപ്പ് ഒട്ടും ഇല്ലാത്ത മനസിന്റെ കുട്ടുകാരനായി .....ഒന്നും നല്കാൻ ഇല്ലാതെ മനസ് വേദനിക്കുന്നെങ്കിലും തിരികെ പോകാൻ തയ്യാറല്ലാത്ത നിന്നെ ഞാൻ സ്വീകരിക്കുന്നു....തോഴനായി.... കുറച്ചു ദിവസമെങ്കിലും ഒരു തണലായി വെയിലറിയാതെ ചിരിക്കാനും  ......  മഴയറിയാതെ കരയാനും .....ചെറിയ ഒരാശ.....നന്ദി ....ഒരായിരം നന്ദി.......  

ശാപം............curse

ചില നിമിഷങ്ങളെ ....ദിവസങ്ങളെ ...മനസറിയാതെ ശപിക്കാറുണ്ട് ഞാൻ ഇപ്പോൾ....ആ ദിവസങ്ങൾ .....നിമിഷങ്ങൾ  ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് എന്നെന്നേക്കും മാഞ്ഞു പോയിരുന്നെങ്കിൽ......കഴിഞ്ഞ  കാലത്തെ    നോക്കി നെടുവീർപ്പിട്ടു ആശിക്കുന്നു........ഞാൻ നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ......നടന്നു തുടങ്ങുമ്പോൾ .....എപ്പോഴെങ്കിലും ഒക്കെ  വീഴും എന്നറിഞ്ഞെങ്കിൽ  എന്റെ അമ്മ എന്നെ നടത്തുമായിരുന്നോ....... ജീവിതത്തിൽ കാലം ഓരോ ദിവസങ്ങളും നല്കുന്ന സർപ്രൈസ് നെപറ്റി  നേരത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ  ഞാൻ ഇത്രയും നാൾ ജീവിക്കുമായിരുന്നോ......അവനെ ഞാൻ ആ വഴിയിൽ  വച്ച് ആദ്യമായി കണ്ടെത്തും എന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ആ വഴിയിൽ  പോകുമായിരുന്നോ........ചിലപ്പോൾ പോകുമായിരുന്നിരിക്കും......പക്ഷെ ആ സൌഹൃദം എന്റെ ഹൃദയത്തെ ഇത്രയും വേദനിപ്പിക്കും എന്നറിഞ്ഞിരുന്നെകിൽ .........ഇല്ല ....തീർച്ചയായും ഞാൻ  ആ വഴി മാറി നടന്നേനെ....... ആനന്ദം മാത്രം തിരഞ്ഞു ജീവിക്കാൻ പറ്റിയിരുന്നെകിൽ  ജീവിതം എത്ര ശോഭനം ആകുമായിരുന്നു.......വീഴ്ചകളെ നേരത്തെ  അറിഞ്ഞുഅവിടെനിന്നു  മാറി നടക്കാൻ  സാധിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ...... ഒരിക്കലും  നടക്കാനിടയില്ലാത്ത  ചില ചിന്തകൾ ........ചില നല്ല കവിതകൾ  പോലെ  ........സിനിമയിലെ നായകനും നായികയും കാണുന്ന സുന്ദരമായ ഗാനം പോലെ ആയിരുന്നെകിൽ..........ജീവിത യാഥാർത്യം......അതോർക്കുമ്പോൾ തന്നെ  ഗർഭിണിയുടെ പുലർക്കാലം  പോലെ വല്ലാത്ത മനം പിരട്ടൽ........ശപിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ എന്തെ ജീവിതത്തിന്റെ കയ്പുകൾ മാത്രം........ആ നിമി ഷങ്ങൾ   മാത്രംജീവിതത്തിൽ വരാതിരുന്നെങ്കിൽ.....  ആ ദിവസങ്ങൾക്ക്  ഒരു ശസ്ത്രക്രിയ ......അല്ലെങ്കിൽ ആ പ്രത്യേക നിമിഷത്തിനു മാത്രം......എനിക്ക്   തന്നെ സ്വയം ചെയ്യാൻ ശസ്ത്രക്രിയ സാധിച്ചിരുന്നെകിൽ...........പശ്ചാത്താപവും ഇല്ലാതെ......വേണ്ടാത്തത് .........അപദ്ധങ്ങൾ എല്ലാം അപ്പപ്പോൾ എടുത്തുകളഞ്ഞു .......ഒരു സുന്ദര ജീവിതം........എത്ര സുന്ദരമാകുമായിരുന്നു എന്റെ ഓരോ ദിവസവും......ഓരോ നിമിഷങ്ങളും .....പിന്നെ  എന്നെങ്കിലും കഴിഞ്ഞുപോയ ദിനങ്ങളെ ഓർത്തു  നെടുവീർപ്പിടാതെ ........സുന്ദരമായ ജീവിതത്തെ കണ്ടു പുഞ്ചിരിച്ചു .......ഒരു ഇതൊക്കെ സാധിക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞു ജീവിതത്തിന്റെ ചെറിയ ഉപദേശം .......ആ കൈപ്പുകളും അപദ്ധങ്ങളും ഒക്കെ ഉള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ ജീവിതത്തിനു ഇത്രയും ഭംഗി ........ആ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകളല്ലേ നിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ സൌന്ദര്യം......അതെ ഞാൻ ഈ ഉപദേശത്തിൽ എന്റെ ആശ്വാസം   കണ്ടെത്തി ....വേറെ ഒന്നും പ്രാവർത്തികമല്ല എന്ന് തോന്നുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ...അതെ ...അതുകൊണ്ട് മാത്രം........

വെറുതെ കുറച്ചു നേരം ........for a while.....with me

കുറെ നാളായി ഈ വഴിയെ ഒന്ന് നടക്കാൻ തോന്നിയിട്ട്........ഇവിടെ എനിക്ക്  അദൃശ്യമായി തണൽ  തന്നിരുന്ന എന്തോ ഇല്ലാത്തപോലെ.......ചിന്തകളിൽ പറന്നു പറന്നു തളരുമ്പോൾ ചേക്കേറാൻ ഉണ്ടാകേണ്ട എന്തോ ഒന്ന് ഇല്ലാത്തപോലെ.......വല്ലാത്ത ശൂന്യത .......ഈ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ  വെയിൽ  താങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല......ആഗോള താപനം എന്നെയും വെറുതെ വിടുന്നില്ലല്ലോ......എന്റെ ഉള്ളിൽ അഗ്നിപർവതം  തിളച്ചു മറിയുന്നതിന്റെ ചൂട്.........തണൽ  തിരയുന്ന കണ്ണിനെയും മനസിനെയും ബുദ്ധി ശാസിക്കുന്നു.......ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ജീവിക്കാൻ ബുദ്ധി എത്രയോ തവണ ബുദ്ധി ഉപദേശിച്ചതാണ്........എന്റെ ഹൃദയം....അതിന്റെ കൂട്ടുകൂടി എന്തിനെയോ എപ്പഴും തിരയുന്ന എന്റെ നേത്രങ്ങൾ.......എല്ലായിപ്പോഴും തെരയുന്ന ഒരേ ഒരു തണൽ.........വഴക്കിട്ടെങ്കിലും കണ്ടോണ്ടിരിക്കാൻ തോന്നുന്ന എന്തോ ഒന്ന്.......ഇല്ലാതെ ആകുമ്പോൾ അതില്ലാതെ  ഒരു മാത്രപോലും പറ്റില്ല എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന്......ചില സൌഹൃദങ്ങൾ  അങ്ങനെ അല്ലെ.......വേണ്ട എന്ന് നൂറു വട്ടം മനസിനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിക്കും ...പിന്നെ എത്രയോ  വട്ടം പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിച്ചു കടയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന കുഞ്ഞു പറഞ്ഞതൊന്നും ഓർമിക്കാതെ   മിട്ടായിക്കുവേണ്ടി വാശിപിടിച്ചു   കരയുന്നപോലെ.....ഞാനും...... പിന്നെയും കണ്ണ് തിരയുന്നത് ആ തണലിനെ മാത്രം...... വാശിപിടിച്ചു.......അവിടെനിന്നും മാറുവാൻ കൂട്ടാക്കാതെ........കരയുന്ന......ഏങ്ങലടിച്ചു ......ജീവിക്കുവാൻ ഒരു ലക്‌ഷ്യം മാത്രം ആകുന്ന നിമിഷം........ആരെയും കൂടുതൽ ഇഷ്ടപ്പെടരുത്......ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഈ ഇഷ്ടതിനോപ്പം വേദന മറക്കുവാനും കൂടെ പഠിച്ചിരിക്കണം.....ഇഷ്ടം തെരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ......അതിനോടൊപ്പം  വെറുതെ കിട്ടുന്ന വേദന.....അതാകും പിന്നെ ജീവിതത്തിൽ പലപ്പോഴും കൂട്ട് .......ഇപ്പൊ ആ വേദന എന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണ്‌...... അതിനോടൊപ്പം ആണ് ഇപ്പൊ ഞാൻ ........ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നതും .....പിന്നെ ........ഒറ്റക്കാകുമ്പോൾ അതുവരെ വല്ലപ്പോഴും  പോസ്സെസ്സിവേനെസ്സ് കാണിച്ചിരുന്ന വേദന പിന്നെ എന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു .......തിരഞ്ഞു തിരഞ്ഞു മടുക്കുമ്പോൾ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഈ വേദനക്കറിയാമോ എന്റെ വേദന ........നീറ്റൽ .......     നിർത്താതെ ഒഴുകുന്ന ചോരയിൽ വേദന മറക്കാനെന്നവണ്ണം  വ ച്ചു കെട്ടി ......എല്ലാം ഉള്ളിൽ  ഒതുക്കി  നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ.......ഈ വഴിയിലും എന്റെ ചോരപ്പാടുകൾ വീഴുന്നതറിയാതെ  മുന്നോട്ടു നോക്കി ....ആരെയോ ....എന്തിനെയോ ....പിന്നെ എന്റെ തണലിനെയും തിരഞ്ഞു .......പിറകിലേക്ക് നോക്കാതെ ഞാനും....... ക്ഷമിക്കു .....എന്റെ മനസ് കുറച്ചു ശാന്തമായി .......വേദന എവിടെക്കോ വഴിമാറി......വീണ്ടും പോസ്സെസ്സിവേനെസ്സ് കാണിക്കുമോ......വേണ്ട എന്നെ വിട്ടേക്കു ....ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ.......ഇഷ്ടവും അതോടൊപ്പം കിട്ടുന്ന വേദനയും എനിക്ക് വേണ്ട.......ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ.....ഈ ഭുമിയുടെ  ഭംഗി കണ്ടു അൽപനേരം ഇവിടെ ഇരിക്കട്ടെ......ഒന്നും സ്വന്തമാക്കാതെ...... ഇവിടെ അൽപനേരം......ഇഷ്ടവും വേദനയുമില്ലാതെ ........

              

ഒളിച്ചോട്ടം.......

സാധാരണപോലെ തന്നെ  അസാധാരണമായി   ഒന്നും സംഭവിക്കാനില്ലാത്ത .......അഥവാ  സംഭവിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ....... ദിവസത്തിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും കുറച്ചു ഉറങ്ങി......ഉറക്കത്തെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തി.......രാത്രികളിൽ ഉറക്കം വരാതെ ടെലിവിഷൻ ചാനൽ മാറ്റിയും.........പിന്നെ  ഫ്രിഡ്ജ്‌നുള്ളിൽ പരതിയും........അങ്ങനെ  സമയങ്ങൾ നീക്കി.......പിന്നെ വേണ്ടെങ്കിലും കിടക്കേണ്ടേ എന്ന് ശാസിക്കുന്ന മനസിന്റെ ശാസന കേട്ട് ബെഡിൽ വന്നു തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും ....പിന്നെയും ഉറക്കം വരാതെ മൊബൈൽ ഗെയിം തിരഞ്ഞും.......പിന്നെ കുറച്ചു കളിച്ചും.......ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ വാശിപോലെ വീണ്ടും വീണ്ടും മൊബൈൽഗെയിം ആസ്വദിച്ചു ......അല്ല .......ആസ്വദിക്കുന്നത് പോലെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു ........  കമ്പ്യൂട്ടർ ഉം ഇന്റർനെറ്റ്‌ ഉം മനപ്പൂർവം  മറന്നു.....അല്ല മറന്നത് പോലെ അഭിനയിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ......... വീണ്ടും ഓർത്താൽ ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ അല്ലാതാകും  എന്നാ കുറെ സ്വകാര്യ ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ കൂടെ ആയപ്പോൾ......തികച്ചും വ്യക്തിപരമായ   ശാസന  എവിടെയോ കേട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും കേൾക്കാൻ  ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ചിന്തകളുമായി........പിന്നെ കുറച്ചു നേരം കണ്ണുകൾ  മുറുകെപൂട്ടി പ്രാർത്ഥനയിൽ........മതി ...ഇത്രയും മതി ....ഉറക്കത്തിന്റെ ആഴത്തിൽ എവിടെഒക്കെയോ മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും ....... അങ്ങനെ എന്റെ ദിവസങ്ങൾ  പോകുമ്പോൾ ...പലപ്പോഴും വിരസമാകുന്നു......എല്ലാം......ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത പോലെ....... ഈജിപ്റ്റ്‌ലെയും സിറിയയിലെയും  കലഹങ്ങൾ ഓർത്തു  അസ്വസ്ഥമാകുമ്പോൾ.......മനസ്ആരെയൊക്കെയോ  പഴിക്കുമ്പോൾ ........കുറ്റപ്പെടുത്തുമ്പോൾ .....   അന്താരാഷ്ട്ര  പ്രശ്നം കൈകാര്യം ചെയ്തതിന്റെ കുറച്ചു അഭിമാനം .........പിന്നെയും കുറച്ചു ചിന്തകള് ...ഒരു യുദ്ധം വേണമോ.....വേണ്ടയോ.......കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഓർക്കുമ്പോൾ ...നിലവിളിക്കുന്ന  കുഞ്ഞുങ്ങളെയും അമ്മമാരെയും കാണുമ്പോൾ ...........യുദ്ധം വേണമെന്നും .......പക്ഷെ അതൊരു കുനിന്മേൽ ആകുമോ എന്നാചിന്തയിൽ  വേണ്ടെന്നും.....ഇങ്ങനെ  കൂട്ടിയും കുറച്ചും......ദിവസങ്ങള്  കപ്പലിൽ കയറ്റി ......പിന്നെ വിമാനത്തിലും .....അങ്ങനെ കയറ്റി യും  ഇറക്കിയും നീങ്ങുന്നു.......ഇങ്ങനൊക്കെ ഞാൻ എന്തെ പെരുമാറുന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ  .......എല്ലാത്തിന്റെയും ഉത്തരം ഒന്ന്.......അത്.......അത് ......  ആരാ പറഞ്ഞത്.........  ഞാൻ ഒളിച്ചോടുകയാണെന്നു..........ആൾക്കുട്ടത്തിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു സത്യം പറഞ്ഞ ആ കുട്ടിയെപോലെ .......ആരാണ് പറഞ്ഞതെന്ന് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ......... അതുവഴി എവിടെക്കോ കൊണ്ടുപോകുന്ന കണ്ണാടിയിൽ  പതിഞ്ഞ എന്റെ മുഖം....... മറ്റാരും അല്ല പറഞ്ഞതെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ......ഞാൻ ഒളിച്ചോടുന്നു  എന്ന് സ്വയം അറിഞ്ഞപ്പോൾ......അതിലും ഒരു സുഖമുണ്ടെന്നും ......ഇവിടെ ഒളിച്ചിരിക്കാനാണ്  ........ഇങ്ങനെ ആണ് നല്ലതെന്ന്  പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു  പഠിപ്പിക്കുന്നു മനസ്....... മനസിനെ........

     

AGAIN.....വീണ്ടും ..

വീണ്ടും വരണമെന്ന് മനസ് നിർബന്ധിക്കുന്നു   .....ചിതലുകൾ അടിഞ്ഞ ചിന്തകള് വീണ്ടും  വൃത്തിയാക്കി .......സ്വയം തീർത്ത മറനീക്കി കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്ക്ക് ശേഷം വീണ്ടും .....വരുമായിരിക്കും ഞാൻ.... വിശ്വാസം മാത്രം.........ഇതും....അതല്ലേ എല്ലാം എന്ന് പറയുന്നതുപോലെ.....വിശ്വാസം വീണ്ടും ചിറകടിച്ചു തുടങ്ങിയോ.........ഒരു ചിറകടിയുടെ......ഒരിക്കൽ മാത്രം കേട്ടൊരു  ശബ്ദം......മുന്നോട്ടായുന്ന കാലത്തിനെ വകഞ്ഞു മാറ്റി പിന്നോട്ടോടുന്ന കുസൃതി ......കാലത്തിനു ഉത്തരം തരേണ്ട പല ചോദ്യവും പേറി......ചിന്തകൾ  സംസ്കരിച്ചു സ്വസ്ഥമായുറങ്ങുമ്പോൾ.... ആരോ....ഏതോ....  ഉണർത്തി....നിനക്ക് മിണ്ടാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് ഉപബോധ മനസിനെ ഉണര്ത്തിയിരിക്കുന്നു .....വീണ്ടും തിരിച്ചു വരുമായിരിക്കും.......പതിഞ്ഞു കിടന്ന ചിറകുകളിൽ പൊതിഞ്ഞ പൊടി  പറക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു......വിശ്വാസം ....... വീണ്ടും......       

അനശ്വരം.....ശാശ്വതം......eternal

മുൻപ് കണ്ടെത്തിയിരുന്ന എന്തിനെയോ വിണ്ടും ഞാൻ കണ്ടെത്തി......ഇടവഴിയിൽ .........പെരുവഴിയിൽ ........അറിയില്ല.......പക്ഷെ വീണ്ടും .......... അതിനർത്ഥം  മുൻപ് കണ്ടെത്തിയതിനെ  നഷ്ടപ്പെട്ടത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല എന്നല്ലേ......എവിടെയോ കളഞ്ഞു പോയ.....കളഞ്ഞത് എവിടെ എന്ന് അറിയാതെ ഈ കാലമൊക്കെയും ............എന്നാൽ ഞാൻ അറിയാതെ എന്നെ പിന്തുടർന്ന  എന്തോ....അല്ല ആരോ ........... എന്റെ ശ്വാസം പോലെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകേണ്ട........എന്നാൽ ഞാൻ അറിയാതെ ജീവിത യാത്രയിൽ.......കൂടെ ഇല്ല എന്നറിയാതെ  എത്ര നാൾ ആയി കാണും ........ ഞാൻ കൈവിട്ടാലും എന്നെ വിടാത്ത ആ ശക്തി.........എന്റെ ദൈവമേ......ഇത്രയും നാൾ നീ എന്നെ പിന്തുടരുക ആയിരുന്നോ.......നീ ഇല്ലാതെ ഈ യാത്രയിൽ എവിടെ എങ്കിലും വീണു പോയിരുന്നെകിൽ.........ഒരു നല്ല  ശമര്യക്കാരനെപോലെ........എന്നെ പിന്തുടർന്ന  സ്നേഹം........വഴിയിൽ എവിടെയോ വച്ച് കണ്ടെത്തിയ.......ഒരിക്കലും പിരിയില്ല എന്ന് വാക്കു  തന്നു നിന്നെ  ഒപ്പം  കൂട്ടി......പിന്നെ മുടിയനായ പുത്രനെപോലെ ഉപേക്ഷിച്ചു......അറിയാതെ  എവിടെയെക്കെയോ.......എങ്ങനെയൊക്കെയോ അലഞ്ഞു........കൂടെ ഉണ്ടെന്നോ ഇല്ലെന്നോ അറിയാതെ.......ഞാൻ നിന്റെ കൈ ആണ് പിടിച്ചിരുന്നതെന്നു  കരുതി അറിയാതെ ...അതോ അറിഞ്ഞോ.......നി കടന്നു വരാൻ പാടില്ലാത്ത വഴിയിലൂടെ......  സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ.......അറിയാതെ ആണെങ്കിലും.......നിന്നെ മറന്നു യാത്ര തുടർന്ന എന്റെ മുന്നിൽ............എന്റെ കൂടെ ......എന്റെ പിന്നിലായി ......എന്റെ നിഴലായി നടന്ന........ നിന്നെ കാണാതെ പകച്ചു പോയ.......പെട്ടെന്ന് ...അല്ല പിന്നെ എന്നോ എന്റെ മുന്നില്......തൊട്ടു മുന്നില് നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ.......ഇത്രയും നേരം എന്റെ കൂടെ എന്റെ വശത്ത് നടന്ന നിന്നെ.......ഒരു തൊട്ടു നോക്കിയിരുന്നെകിൽ അറിയാമായിരുന്ന നിന്റെ സാനിധ്യം......മുന്നിലായി കണ്ടെപ്പോൾ മുൻപ് കണ്ടെത്തിയ നിന്നെ ഞാൻ വിണ്ടും കണ്ടെത്തി.......ഏകാന്തതയിൽ എന്റെ തണലാകാൻ.......എനിക്ക് തല ചായിക്കാൻ.......ആശ്വസിക്കാൻ.......വിടില്ല ഞാൻ എങ്ങും........എപ്പോഴും  കേഴുന്നു ഞാൻ.....പുലമ്പുന്നു......എന്റെ കൂടെ......ഇപ്പോഴും എപ്പോഴും ........എന്റെ കൂടെ......be‌ with  me.....പ്ലീസ് .........എന്റെ ദൈവമേ ......പ്ലീസ് ....ബി വിത്ത്‌ മി ......... വിണ്ടും വിണ്ടും കണ്ടെത്താൻ എനിക്ക് വയ്യ ...പേടിയാണ് .....എന്നെങ്കിലും ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടെത്താൻ പറ്റാതെ പോയാലോ......കൂടെ പിന്തുടരുന്ന നിന്നെ കാണാതെ .....ഞാൻ ....സൊ.... പ്ലീസ്   ബി വിത്ത്‌ മി...........be with .......

                       

കടിഞ്ഞാണ്‍..............bridle

വിടവാങ്ങാൻ സമയമായി എന്ന് ആരോ ചെവിയിൽ   മന്ത്രിക്കുമ്പോഴും......  അത് ഞാൻ  ആവർത്തിച്ച്‌ പറയുമ്പോഴും........  സ്വീകരിക്കാൻ മനസില്ലാതെ എന്നെ ഞാൻ വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച മനസ് ................  വീണ്ടും വീണ്ടും ............ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല എന്ന് പറയുമ്പോഴും....... എന്നെ അമർത്തി പിടിക്കുന്ന നിന്റെ ബലിഷ്ഠ കരങ്ങളുടെ ശക്തി ഞാൻ അറിയുന്നു........  ആത്മാവിലും ......... എന്റെ ജീവനും ജീവിതവും ഒരു   ഒരു ഭാഗത്ത്‌......നിന്റേതും......  നിന്റെ സ്നേഹം മറുഭാഗത്ത്‌...........എന്റെ മാനസിക സംഘർഷം ഒരുഭാഗത്ത്‌.......   നിന്നെ കണ്ടത് മുതൽ ഞാൻ ഈ വടം വലി കാണാനും  അനുഭവിക്കാനും തുടങ്ങിയതാണ് ............ ചിലപ്പോൾ  ഞാൻ സന്തോഷിച്ചു........ വേറെ ചിലപ്പോൾ  കരഞ്ഞു........ എന്നാലും എന്നിൽ ഞാൻ അറിഞ്ഞു ഞാൻ കരഞ്ഞതൊന്നും ദുഃഖംകൊണ്ടായിരുന്നില്ല  എന്ന്........... നിന്റെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എന്റെ ആശ്വാസമായപ്പോഴും    പിന്നെ ആ വാക്കുകൾ ഒരു രൂപമായി എന്നെ തഴുകിയപ്പോഴും ......... നിന്റെ കൂട്ട് ഞാൻ ഏറെ ആസ്വദിച്ചു.........ഇന്ന്...... നിന്നോട് പറഞ്ഞു ഒരു യാത്ര സാധ്യമല്ല ഒരിക്കലും    എന്നറിഞ്ഞു ഞാൻ പോകുകയാണ്.......നിന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞാൽ........യാത്ര തുടങ്ങിയിടത്തു  തന്നെ അവസാനിച്ചുവെന്നും വന്നേക്കും ...... ചിലപ്പോൾ  ഞാൻ എല്ലാം വേണ്ടെന്നു വച്ചേക്കും...........നിനക്ക് വേണ്ടെന്നു വക്കാൻ കഴിയാത്തതൊക്കെ.......എനിക്കൊരുപാട് യാത്ര ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട്.....നിനക്കും.......രണ്ടു ദിശയിൽ......ജീവിതത്തിൽ ആരെയും ഇങ്ങനെ മുറുകെ പിടിക്കരുത് അയക്കാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ എന്ന് ആരോ ......... മന്ത്രിക്കുന്നശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടത് പോലെ നീ കേട്ടോ?.........കെട്ടു  പൊട്ടിച്ചു ഓടാൻതയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന വന്യ മനസിന്റെ ......കടിഞ്ഞാണ്‍  ഞാൻ അറിഞ്ഞു പൊട്ടിക്കുകയാണ്.......ഇനി ഒരു തിരിച്ചു വരവില്ലാത്തവണ്ണം അത് ഓടി തുടങ്ങി......മനസിന്റെ കടിഞ്ഞാണ്‍ എന്നെന്നേക്കും പൊട്ടിയത് പോലെ .........ഇനി നീ തിരിച്ചു നടക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അത് ഓടുകയാണ്......ചിന്തയിൽ പോലും പിടിച്ചു കെട്ടരുത്......അത് ഓടിക്കോട്ടേ...........ജീവൻ  പോകുന്ന വരെ..........ഈ മത്സരത്തിൽ ജയിച്ചാൽ ചിലപ്പോൾ  അത് എന്റെ ജയമായിരിക്കും ...അല്ല നമ്മുടെ ജയം......സാധ്യമാകില്ല എന്ന്    വർഷങ്ങളായി ..........മാസങ്ങളായി............ആഴ്ചകളായി ............ദിവസങ്ങളായി...........മണിക്കുറുകൾആയി ........പിന്നെ നിമിഷങ്ങളായി ...വിശ്വസിപ്പിച്ചിരുന്ന എന്തിന്റെയോ ജയം....അല്ല നിന്റെയും എന്റെയും ജയം.....കൂടെ ആരുടെയൊക്കെയോ ...........