"സ്നേഹിക്കപെടുന്നില്ല എന്നാ സത്യവും ഏകാന്തതയുമാണ്‌ മനുഷ്യന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ ദാരിദ്ര്യം "
ഓര്‍മകളുടെ കെട്ടുകള്‍ ഓരോന്നോരോന്നായി അഴിക്കുമ്പോള്‍ നിന്‍റെ കെട്ടും വളരെക്കാലത്തിനു ശേഷം കണ്ടെത്തി......നിറം മങ്ങി പൊടിപിടിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു .......പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ആണ് കൈയ്യിലെത്തിയതെന്നാലും...........എനിക്കതില്‍ ഒട്ടും ദുഃഖം ഇല്ല. കാരണം നീ എന്നത് എന്‍റെഭാഗമായിരുന്നല്ലോ.........ഒരു വിരുന്നുകാരനായി എത്തി എന്നില്‍ അവകാശം സ്ഥാപിച്ചപ്പോഴും പിന്നെ നീ എന്‍റെ ജീവിതത്തിന്‍റെ ഭാഗമായപ്പോഴും ഒരിക്കലും ഞാന്‍ നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയോ......ഉണ്ടെന്നു പറയാന്‍ നിനക്ക് കഴിയില്ലാ.....കാരണം നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താന്‍എനിക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു....\
ഞാന്‍ നിന്‍റെ കൂട്ട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.......ഒരുതരത്തില്‍ ജീവിതത്തില്‍ നിന്നുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം.......ഞാനും നീയും ആത്മമിത്രങ്ങള്‍ പോലെയായിരുന്നു.......ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇന്നും എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നില്ല....... എങ്കിലും എന്നെ ദുഖിപ്പിക്കുന്നുമില്ല .....നാം ഒന്നിച്ചു .....രാവും പകലും നീ എന്‍റെ ഒപ്പം..........നിഴലായി.........ഒരു സത്യമായി .............ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? .......
എപ്പോഴും ഞാന്‍ നിന്നോടൊപ്പം ഒറ്റക്കിരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച സമയങ്ങള്‍.......ഞാനും നീയും ഒരു വാക്കും സംസാരിക്കാതെ തന്നെ എല്ലാം കേട്ട നേരങ്ങള്‍.....ഇന്നും ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു....അല്പം മങ്ങിപ്പോയെങ്ങിലും ഇന്നും.......പിന്നെന്നോ എനിക്ക് വേറൊരു കൂട്ട് കിട്ടിയെന്നു പറഞ്ഞു നീ പിണങ്ങി പോയപ്പോള്‍......നിന്നെ ഞാന്‍ മനപ്പുര്‍വ്വം ആയി മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കയായിരുന്നു.......കാരണം നിന്‍റെ സാനിധ്യത്തില്‍ഞാന്‍ ഒരുനാളും സണ്ടോഷിച്ചിട്ടില്ല.........കാരണം സന്തോഷം നിന്‍റെ സ്വഭാവം ആയിരുന്നില്ല.
പക്ഷെ നീ എന്‍റെ എല്ലാമായിരുന്നു........സത്യം.....ഇനി ഞാന്‍ നീ ആരാന്നു പറയട്ടെ............നീയായിരുന്നു എന്‍റെ loneliness ......ഏകാന്തത......
നിന്നെ മറന്നു ഞാനിന്നു .............വേണ്ടാ എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള സഖിത്വം വേണ്ടാ.......i am happy now ......ഇപ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം എന്താണ് സന്തോഷം....എന്താണ് മന്ദഹാസം........ഞാനിന്നു സന്തോഷിക്കുന്നു.......ആനന്ദിക്കുന്നു.....നീ വേണ്ടാ.... എന്‍റെ യാത്രയില്‍.......ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്നും നിന്നെ തുടച്ചുനീക്കട്ടെ....ക്ഷമിക്ക് എന്നോട് .......വീണ്ടും ഒരു ഏകാന്ത ജീവിതം.........വേണ്ടാ ......ഏകാന്തതയെ നിന്നോട് വിട.............ഇനിയും കണ്ടുമുട്ടരുത് നാം തമ്മില്‍.......നിന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ടല്ല പക്ഷെ ..........അവനോടുള്ള ............സന്തോഷത്തിലേക്ക് എന്നെ നയിച്ച അവനോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട്........ഏകാന്തതയെ ...നിന്നെ കെട്ട് ഞാനിതാ....പൊട്ടിച്ചു........ക്ഷമിക്കു............നീ ........
No comments:
Post a Comment